Czaszka to kostna struktura głowy, która podtrzymuje twarz i chroni mózg. Składa się z 22 kości i dzieli się na dwie główne części:

• Mózgoczaszka (czaszka mózgowa) – ochrania mózgowie.

• Twarzoczaszka (czaszka twarzowa) – tworzy szkielet twarzy.

Czaszka stanowi miejsce przyczepu mięśni oraz zawiera liczne otwory, przez które przechodzą nerwy i naczynia krwionośne łączące wnętrze i zewnętrze głowy. Jej rozwój rozpoczyna się jeszcze przed urodzeniem z tkanek mezenchymalnych, a w trakcie wzrostu człowieka zmienia kształt i ulega kostnieniu. Nawet drobne różnice anatomiczne w budowie czaszki mogą wpływać na indywidualny wygląd twarzy.

Kości nieparzyste mózgoczaszki

Kość klinowa – symetryczna, przypomina kształtem motyla, leży u podstawy czaszki.

Kość czołowa – tworzy czoło, chroni przednią część mózgowia.

Kość potyliczna – położona z tyłu, chroni tylną część mózgowia, móżdżek i fragment pnia mózgu.

Kość sitowa – lekka, gąbczasta, oddziela jamę nosową od jamy czaszki, współtworzy oczodoły i przegrodę nosa.

Kości nieparzyste twarzoczaszki

Lemiesz – tworzy dolną część przegrody nosa.

Żuchwa – jedyna ruchoma kość czaszki, w kształcie podkowy, stanowi miejsce przyczepu głównych mięśni żucia i łączy się z czaszką w stawie skroniowo-żuchwowym.